Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

Αχ, πούσαι νιότη, που 'δειχνες πως θα γινόμουν άλλος!

11:56 π.μ.    No comments


Χτες και σήμερα ίδια κι όμοια, χρόνος μπρος, χρόνια μετά...
Η ύπαρξή σου σε σκοτάδια όλο πηχτότερα βουτά.
Τάχα η θελησή σου λίγη, τάχα ο πόνος σου μεγάλος;
Αχ, πούσαι νιότη, που 'δειχνες πως θα γινόμουν άλλος!

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ShareThis